Χρυσά δαχτυλίδια, γυναικεία
Τα κοσμήματα έχουν τις ρίζες τους στην αρχαιότητα. Γύρω στο 2000 π.Χ. φορέθηκαν για πρώτη φορά τα δαχτυλίδια. Αποτελούνταν από ένα χρυσό σύρμα που τύλιγε το δάχτυλο και είχε πάνω του μια σκαλιστή πολύτιμη πέτρα. Η κοινωνική κατάταξη μπορούσε να οριστεί από ένα και μοναδικό κόσμημα. Κοσμήματα από χρυσό και πολύτιμες πέτρες φορούσαν αποκλειστικά οι ευγενείς. Συγκεκριμένα τα δαχτυλίδια, οι γυναίκες τα φορούσαν ως δείγμα πλούτου και εξουσίας που είχαν χάρη στο σύζυγό τους.
Τα χρυσά δαχτυλίδια στο πέρασμα των χρόνων
Υπάρχουν διάφορα σχέδια από δαχτυλίδια χρυσά. Από τις απλές βέρες και τα μονόπετρα, μέχρι τα σεβαλιέ για το μικρό δάχτυλο και τα πιο ιδιαίτερα με πέτρες ή χωρίς.
Η βέρες σαν δαχτυλίδια στην αρχαιότητα
Η βέρες σαν δαχτυλίδια ένωσης μεταξύ συζύγων εικάζεται ότι προέρχονται από την Αίγυπτο, όπου ο κύκλος συμβόλιζε την αιωνιότητα, χωρίς αρχή και τέλος. Κατά την ρωμαϊκή περίοδο, η βέρα σαν δαχτυλίδι αρραβώνων δίνονταν από την άνδρα στην εκλεκτή της καρδιάς του. Το φορούσαν στο αριστερό χέρι στο τέταρτο δάχτυλο, καθώς πίστευαν ότι εκεί υπήρχε μια φλέβα που το ένωνε το δάχτυλο αυτό με την καρδιά. Η διαφοροποίηση της βέρας με αυτή των αρραβώνων επικράτησε κατά τον 15ο αιώνα στη Γαλλία, όπου η βέρα αρραβώνων ήταν χρυσή με μια μόνο πέτρα (μονόπετρο), ενώ η βέρα σκέτη χρυσή.
Τα δαχτυλίδια ως εργαλεία και όπλα
Τα δαχτυλίδια επίσης στο πέρασμα των αιώνων χρησημοποιήθηκαν ως αντικείμενα για τη σφράγιση εγγράφων με σύμβολα (σφραγιδόλιθοι), καθώς και για προστασία ενάντια στους εχθρούς. Κάτι τέτοιο συναντάμε τον 16ο αιώνα όπου δημιουργήθηκαν τα δηλητηριώδη δαχτυλίδια. Η έμπνευσή τους προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα και Ασία. Ήταν φτιαγμένα από χρυσό ή ασήμι, τα οποία είχαν μια πέτρα στο πάνω μέρος τους και στο εσωτερικό τους έκρυβαν δηλητήριο. Μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να εξουδετερώσει τον εχθρό, δηλητηριάζοντας τον ή να το χρησιμοποιήσει αυτός που το φορούσε στον εαυτό του ώστε να μην πέσει τα χέρια του εχθρού.
Σεβαλιέ, το δαχτυλίδι των ιπποτών
Ένα άλλο είδος δαχτυλιδιού είναι το σεβαλιέ. Το σεβαλιέ πήρε το όνομά του από τη γαλλική λέξη Chevalière που σημαίνει ιππότης, καθώς το φορούσαν στο μικρό δάχτυλο του χεριού τους όσοι κατείχαν τον βαθμό του ιππότη. Επίσης στο μικρό τους δάχτυλο τα φορούσαν οι αξιωματούχοι των μεσαιωνικών μασονικών στοών. Σεβαλιέ, φορούσαν επίσης και οι βασιλείς και οι άνδρες ευγενείς. Φανέρωναν δύναμη και εξουσία και σε κάποιες περιπτώσεις λειτουργούσαν σαν σφραγίδες. Στην σύγχρονη εποχή είναι σύμβολα κομψότητας και ομορφιάς, δίνοντας μια αριστοκρατική αίσθηση και οι γυναίκες τα φοράνε αρκετά στην καθημερινότητα τους.
Η αλλαγή στη μόδα επηρέασε και τα κοσμήματα
Κατά το πέρασμα των χρόνων η αλλαγή στη μόδα συνδύασε τα σκούρα χρώματα με το χρυσό, ενώ τα ανοιχτόχρωμα με το ασήμι, τις πολύτιμες πέτρες και τα μαργαριτάρια. Βέβαια, σήμερα δεν έχει τόσο σημασία το χρώμα των ρούχων που φοράμε, αλλά ο συνδυασμός που κάνουμε με τα κοσμήματα μας και το ύφος που θέλουμε να δώσουμε στην κάθε μας εμφάνιση.
Τα χρυσά δαχτυλίδια με μαργαριτάρια δίνουν ομορφιά, ιδιαιτερότητα και κομψότητα στα χέρια. Τα χρυσά δαχτυλίδια με πέτρες, ανάλογα το μέγεθος και το χρωμα της πέτρας, προσδίδουν ρομαντισμό, δυναμισμό και κομψότητα. Ενώ το χρυσό δακτυλίδι χωρίς πέτρες, ανάλογα αν είναι περίτεχνα σκαλισμένο ή τελείως λιτό δίνει έναν αέρα δύναμης ή μινιμαλισμού αντίστοιχα. Τέλος, μην ξεχνάμε ότι το χρώμα του χρυσού μπορεί να διαφέρει σε κάθε περίπτωση. Μπορεί να είναι κίτρινο χρυσό, λευκό χρυσό ή ροζ χρυσό.